'Vooroordelen kan je omdraaien'

In de D&I-campagne ‘Iedereen Evonik – Iedereen uniek’ stellen collega's van Evonik Antwerpen zich aan elkaar voor. Ze tonen dat het allebei kan: je 100% thuis voelen bij Evonik en tegelijk helemaal jezelf zijn. Moh vertelt als eerste zijn verhaal.  

“Ik ben Mohamed Amhaoul, maar iedereen noemt mij Moh. Ik ben opgegroeid in een moslimgezin en intussen zelf echtgenoot en vader van grote kinderen. Ik werk sinds 2005 bij Evonik Antwerpen. Ik startte mijn loopbaan op de SL-eenheid en na omzwervingen via de toenmalige cyol-eenheid en de AO-installatie werk ik al enkele jaren op de ME-eenheid. Ik ben ploegleider-vervanger in de B-ploeg en engageer mij ook binnen de vakbond.”

“Door in zoveel verschillende teams terecht te komen, heb ik al veel meegemaakt, zowel positief als negatief. Ervaringen zijn voor mij echte leerkansen. Ik leerde met de jaren bijvoorbeeld om niet meteen te reageren als mensen iets zeggen. Ik neem de tijd om na te denken. Een uitspraak heeft altijd een context en je mag er niet gewoon vanuit gaan dat deze slecht bedoeld is.” 

“Ik ben grote fan van de overlegcultuur en gesprekken. Als we niet met elkaar praten, geraken we nergens. Daar ben ik echt rotsvast van overtuigd. Mijn afkomst en religieuze overtuiging zorgden bij andere mensen al wel eens voor onrust. Ik heb geleerd om dan op te letten met mijn eigen reacties, om het zelf niet erger te maken. Je hebt altijd een keuze: de boel op stelten zetten of slim zijn. Ik vind het slimmer om een rustig gesprek aan te gaan en jezelf of je eigen mening niet op te dringen. Geloof me, ik heb het al meermaals meegemaakt: vooroordelen kan je omdraaien, zonder dat daar heftige discussies of verhitte situaties aan te pas komen. Geef de mensen tijd en het vertrouwen komt bijna vanzelf.” 

“Ikzelf aanvaard geen enkele vorm van discriminatie. Niet ten opzichte van vrouwen, kleur, religie, ras, gender,… en dit op geen enkele plaats: niet op het werk, niet in de sportclub, niet in de familie. Zo hebben mijn zussen allemaal hogere studies aangevat, omdat ik mijn ouders heb kunnen overtuigen van het belang hiervan. De sportfederatie, waar ik in het bestuur zit, heeft mij als vertrouwenspersoon aangeduid en ik ben daar dankbaar voor. Hier op het werk voel ik me gerespecteerd. Ik kan zijn wie ik ben en dat wens ik iedereen toe.” 

“Ik droom van een wereld waar jongens en meisjes mogen kiezen wat ze studeren, waar firma’s de diversiteit van de wereld weerspiegelen. Waar niemand schrik heeft om zichzelf te zijn en iedereen elkaar respecteert zonder terughoudendheid. We zijn op de goede weg, er zijn vele lichtpuntjes voor wie ze wil zien.”