SIRA werkt

Bart: “SIRA werd als vzw opgericht in 1987 met Evonik Antwerpen als een van de founding fathers. Tot op vandaag richten we ons op een specifiek profiel: jongeren tussen 18 en 25 jaar die we bijscholen of herscholen tot procesoperator in de chemische industrie. Zonder SIRA zouden zij niet in de chemiesector terecht kunnen vermits ze niet de juiste opleiding hebben gevolgd. De redenen daarvoor zijn divers: verkeerd gekozen, te weinig of niet de juiste ondersteuning, …”

Margo: “Dat een tweede kans krijgen via SIRA echt werkt, dat laten we al meer dan drie decennia zien. SIRA leverde intussen ruim 1.000 procesoperatoren af aan de chemiesector, met een slaagpercentage van ca. 75 procent. SIRA is echter geen concurrent voor het regulier onderwijs, wij beschouwen ons als complementair. Het is nu eenmaal zo dat niet elke jongere in het klassieke onderwijssysteem past. Anderzijds is voor sommige ook SIRA geen oplossing. Daarom laat de chemische sector zich ondersteunen door de Talentenfabriek. Daar zoeken we samen met de jongeren en werkzoekenden welk traject er geschikt zou zijn. Dat kan VDAB, volwassenonderwijs, SIRA of nog iets anders zijn.”

Evolutie van het SIRA-publiek

Bart: “Het belangrijkste is dat deze jongeren de juiste weg vinden. Hun zelfvertrouwen heeft soms na enkele negatieve ervaringen nood aan een nieuwe impuls. Via de SIRA-opleiding zien we gedreven procesoperatoren afstuderen, en soms blijkt SIRA zelfs een springplank naar meer. We hebben oud-SIRA-leerlingen die intussen doorgegroeid zijn tot ploegleider of chef, of zelfs in een buitenlands project meedraaiden.”

Margo: “Het merendeel afgestudeerde SIRA-leerlingen vind je als gemotiveerde en superloyale werknemers in de chemiebedrijven van de Antwerpse haven. Je vindt intussen langs de hele Scheldelaan geen installatie of ploeg meer waar niet minstens een oud-SIRA-leerling aan de slag is. Zij zijn onze beste ambassadeurs. De huidige studenten zijn vaak vrienden of kennissen van voormalige SIRA-leerlingen. Op de voorbije proclamatie waren zelfs twee vaders, zelf oud-SIRA-student, waarvan de zonen hun diploma in ontvangst kwamen nemen. Twee generaties afgestudeerde SIRA-leerlingen, heel mooi om te zien!”

Bart: “Ons publiek wordt steeds diverser en dat zien we graag. Zeker de laatste drie jaar zien we een stijgende lijn. Hoe meer allochtone ambassadeurs er bij ons afstuderen, hoe groter ook die instroom zal worden. Dat heeft echter tijd nodig, net zoals het groeiende aantal meisjes bijvoorbeeld.”

Samenwerking met vele partners

Margo: “Ons hoofddoel is sowieso om zoveel mogelijk jongeren aan boord te houden. Daarom zit rond elke SIRA-student een heel team. Onze studenten volgen les via het volwassenonderwijs en zitten op school bij ofwel het CVO Vitant in Stabroek of het CVO Kisp in de Londenstraat (Antwerpen). Sinds enkele jaren hebben we het aanbod uitgebreid met een flexiklas. Deze jongeren volgen het eerste semester les in Antwerpen en het tweede in Stabroek. Naast de leraren is er de werkplek, waar de SIRA-leerlingen door de collega’s van het bedrijf worden begeleid. De werknemersafgevaardigden tonen zich zeer betrokken en volgen de studenten eveneens mee op. Als projectcoördinator stel ik vast dat deze betrokkenheid vanuit alle partners bijzonder goed werkt. Het is echt mooi om te zien dat iedereen duwt en trekt waar nodig om de jongere aan de eindmeet te krijgen.”

Bart: “Deze constructieve sfeer heerst ook bij de Raad van Bestuur. De eigen belangen van de verschillende deelnemende firma’s worden niet meegenomen in de meetings. We staan met werkgevers- en werknemerszijde aan dezelfde kant en streven een gemeenschappelijk doel na: jongeren via de SIRA-opleiding de kans geven op een job in de chemiesector.”

Margo: “De proclamatie op het einde van het schooljaar is elk jaar weer een hoogtepunt. Daar zie je het effect van ons werk. De jongeren komen daar piekfijn uitgedost naartoe, samen met familie en vrienden. Velen hebben voordien nog nooit een proclamatie gehad en dus is het dan hun moment om te stralen.”

Bart: “De groep jongeren hangt ook erg aan elkaar, ze hebben samen naar dit moment toegewerkt. Iedereen applaudisseert voor iedereen, het is echt een topmoment.”

Margo: “Elke jongere heeft zijn eigen verhaal, en sommige blijven me lang bij. Een jonge mama met twee kindjes combineerde de opleiding met een huishouden. Zij studeerde af met schitterende resultaten, echt ongelooflijk. Dat is ook diversiteit. Er zijn jongeren die thuiskomen in een gezin, er zijn er die er alleen voor staan, al dan niet met een gezin. En toch hebben ook zij een tweede kans. Mooi toch!”