Motorrijders aan het woord

Nick, gepassioneerd motorrijder, van dagelijks woon-werkverkeer tot uitstappen en lange reizen, steekt van wal: “Vanuit de motorclub (EAMV) van Evonik Antwerpen waren we al langer vragende partij om ook de motorrijders eens in de spotlight te zetten. Toen bleek dat bij Evonik Antwerpen zelfs meer dan 170 inrijtoelatingen verleend zijn voor motoren, was er meer dan reden genoeg om de Week van de Mobiliteit aan de motards te wijden. Daarmee willen we niet alleen onszelf laten zien, maar vooral de andere weggebruikers door de ogen van de motard laten kijken. Laten zien wat voor ons onveilige situaties zijn en verduidelijken dat er voor ons en andere weggebruikers af en toe iets andere regels gelden.”

Benny heeft de langste carrière van dit groepje. Hij rijdt al bijna 40 jaar met de motor. Op de vraag vanwaar die liefde voor de motor, antwoordt hij zonder aarzelen: de vrijheid. Verder in het gesprek zal blijken dat hij met dit argument niet de enige is. Enkele jaren terug had hij een heel ernstig ongeval met de motor, waarbij hij door een auto die uit een zijstraat kwam, werd gegrepen. Van het ongeval zelf herinnert hij zich niets, maar de revalidatie was lang en zwaar. Toch was zijn goesting om terug op de motor te stappen zo groot, dat hij nog tijdens zijn revalidatie een nieuwe motor kocht. Benny: “ik ben zonder schrik terug met mijn motor vertrokken voor een tripje naar Nederland samen met een vriend. Sinds het ongeval voel ik me niet kwetsbaarder dan ervoor. Ik rij al mijn hele leven defensief en probeer het gevaar voor te blijven. In al die jaren is het verkeer echter alleen maar drukker geworden en er kwamen ook nieuwe weggebruikers bij, zoals de elektrische steps en de speed pedelecs. Dat vraagt om alert rijgedrag bij iedereen.”

Nick: “Dat kan ik alleen maar bevestigen. Als motard zijn we het gewoon om met verrassingen om te gaan, elke weg, bocht of situatie is anders. Samen met de ‘nieuwe weggebruikers’ wordt het verkeer niet alleen drukker, maar ook veel complexer en moeilijker in te schatten. Daarbij komt nog het gsm-gebruik tijdens het rijden, waardoor vooral automobilisten vaak afgeleid zijn en daardoor onverwachte bewegingen maken en bruusk rijgedrag vertonen. Het is onwaarschijnlijk hoeveel bestuurders onderweg met hun gsm bezig zijn, zelfs op de fiets of de step.”

Gsm-gebruik als grootste ergernis

Over de afleiding van weggebruikers door de gsm zijn Nick, Martine, Benny, An en Steven het roerend eens. Steven Neefs rijdt met een opvallende ambulancemotor en vat goed samen hoe een motard de verstrooide chauffeurs ervaart: “Op de motor zit je hoger dan in een autozetel en zie je meer. Je kan het verkeer over meerdere rijstroken zien en ook redelijk ver vooruit. Doordat wij ook ‘uit de rij’ kunnen rijden, is anticiperen voor een motard eenvoudiger dan vanuit een auto. Het nadeel van een motorrijder blijft echter dat hij minder zichtbaar is, omdat hij smaller en kleiner is dan een auto. Dat vraagt aandacht van automobilisten en dubbelchecken bij het veranderen van rijstrook. Wie met zijn gsm bezig is, let echt veel te weinig op. Dan gaan chauffeurs plots uitwijken, in het slechtste geval zonder de richtingaanwijzers te gebruiken, en dat creëert gevaarlijke situaties die perfect vermeden kunnen worden.” 

Martine is lid van EAMV, maar rijdt niet zelf met de motor: “Ik zit achterop bij mijn man en geniet van het voorbijglijdende landschap tijdens uitstappen of korte reizen. Heel vaak hoor ik van andere weggebruikers, vooral automobilisten, over motards dat ze ‘er ineens zijn’ en dat ‘een motor dan maar snel moet kunnen uitwijken’. Zo evident is dat echt niet, en bruuske bewegingen maken is voor een motor ook gevaarlijk. Het vraagt aandacht van elke chauffeur, eender met welk vervoermiddel, om veilig door het verkeer te manoeuvreren. En dat betekent onder andere heel frequent in je achteruitkijkspiegels kijken, in plaats van op het scherm van je gsm.”

Maatregelen voor veiliger verkeer: zichtbaarheid, kijken en kennis

An geniet van het vrije gevoel dat motorrijden haar geeft. Dat was echter niet dé reden om voor een motor te kiezen. Toen ze, nog voor ze hier werkte, van job veranderde, wilde ze geen tweede auto kopen en ging dus voor een motor. “Mocht ik geen motor hebben gehad, dan was ik met het huidige drukke verkeer en de dagelijkse files zelfs niet bij Evonik komen werken.” An gebruikt haar motor bijna uitsluitend voor woon-werkverkeer en is blij met de ingevoerde plicht om een reddingsstrook te vormen bij file. “Zo kan je als motard veiliger tussen de auto’s door. Niettemin blijft het schrikken als een auto of vrachtwagen een onverwachte move maakt en de achteropkomende motor niet ziet.”

Benny: “Ik hecht er veel belang aan dat een motorrijder zich laat zien in het verkeer. En dan heb ik het niet enkel over fluo kleding en gebruik van lichten of richtingaanwijzers. We zijn nu eenmaal wendbaarder en smal en dus minder zichtbaar, zoals Steven zegt. Daarom moet je er als motard mee voor zorgen dat andere weggebruikers de kans krijgen om je te zien. Daarbij is bijvoorbeeld je positie op de weg belangrijk: rij links op een rijvak, dan verstop je je niet achter een auto. Toch blijft veiligheid een zaak van elke weggebruiker: iedereen moet heel goed uitkijken. Tenslotte wil toch iedereen veilig thuiskomen.”

Nick: “Dat klopt, en daarbij helpt het niet om je aan de andere weggebruikers te gaan ergeren. Motorrijders rijden waar mogelijk wel eens een rij aanschuivende auto’s voorbij om als eerste aan het rode licht te gaan staan. Dat doen we niet omdat we zo graag met piepende banden willen optrekken en snel wegrijden. Een motor is heel kwetsbaar achteraan een file voor een kop-staartaanrijding. Ik maakte het zelf mee en werd aangereden door een dronken bestuurder die het rode licht niet had gezien. Voor mij gelukkig zonder veel erg, maar mijn motor was perte totale. Voor de file staan is dus veiliger en aangezien een motor vlot vertrekt, hinderen we de auto’s achter ons zeker niet. Dat zijn van die kleine dingen die een andere weggebruiker over een motard vaak niet weet.”

Must do’s en sfeer in het verkeer

Steven: “Aan het samenhorigheidsgevoel van motards mogen andere weggebruikers een voorbeeld nemen. Met de biker wave (opsteken van drie vingers linkerhand) groeten motorrijders elkaar onderweg. Daar blijft het niet bij. Als een collega pech heeft met de motor, dan zal een andere motard steeds helpen. En als je een groep motards ziet staan, dan ga je vaak even kennismaken.”

Martine: “Zelfs als bijrijder doe ik de biker wave graag mee. Elkaar groeten, dat zouden ook de andere weggebruikers wat meer mogen doen, want het zorgt voor een goed gevoel en een positievere sfeer in het verkeer.”

An: “Het is een goede zaak, dat je nu apart voor je rijbewijs voor motor moet slagen. Vroeger kreeg je je motorrijbewijs automatisch als je het rijbewijs voor auto behaalde. Een motor is echter een heel ander voertuig dat je absoluut niet met een auto kan vergelijken. Je voelt je kwetsbaarder en ik moest initieel toch een zekere schrik overwinnen. Het enige waar ik nu soms nog voor vrees, is dat de badgelezer aan de ingang van Evonik niet werkt. Dan moet ik mijn zware motor achteruit duwen, wat nog steeds een uitdaging blijft.”

Benny: “Goede beschermende kledij zou voor motards ook een no-brainer moeten zijn. Doe dat voor jezelf, dat is de beste reden om een beschermend pak en echte motorschoenen te kopen. Het is elke eurocent waard.”

Martine: “Voor motards is kennis van de wegcode uiteraard vanzelfsprekend, maar je moet er ook aan denken om de regels in de ons omringende landen te kennen, die niet altijd volledig overeenstemmen met de Belgische wegcode. De reddingsstrook en het doorrijden tussen een file is bijvoorbeeld nog niet overal ingevoerd.

Op de laatste vraag – of ze op termijn voor een elektrische motor zouden kiezen – is het antwoord zo goed als unaniem nee. Enkelen willen wel eens proberen, of volgen de evoluties op dat vlak wel op, maar iedereen is nogal gehecht aan het karakter van zijn motor en de typische ‘ronk’. 

Dankjewel aan de motards voor het interessante gesprek en nog veel rijplezier!