Antwerpen

"Ik ben een groot voorstander van democratie. Samenwerken heeft gewoon veel meer voordelen."

Iedereen Evonik - Iedereen uniek

Boris Bitsch (assistent silica) is een jonge ingenieur uit Duitsland die sinds dit voorjaar voor enkele jaren naar Evonik Antwerpen gedetacheerd is. Boris vertelt over zijn Europese familie, het werken bij Evonik en wonen in de Antwerpse rand, de voordelen van veeltaligheid en het belang van democratie.

Boris: “Ik ben aan de universiteit van Karlsruhe afgestudeerd als ingenieur procestechnieken. De kans om een halfjaar in Canada te studeren liet ik niet liggen en samen met mijn vrouw deed ik een sociaal project van zes maanden in Indië. Daarna moest ik beslissen: werken of doctoreren. Het werd een doctoraat van vier jaar aan de universiteit van Karlsruhe, waar ik onderzoek deed naar batterijen. Dat was een super ervaring, want ik hou ervan om dingen uit te zoeken.”

“Vervolgens zette ik in 2016 de stap naar de industrie. Aangezien mijn vader bij Evonik in Worms werkt en ik er in 2006 vier maanden als student aan de slag was, was de firma voor mij al redelijk vertrouwd. Ik solliciteerde bij Evonik in Hanau, omdat daar meer afdelingen en mogelijkheden zijn. Mijn eerste job als procesingenieur, waarvoor ik regelmatig wisselde tussen Darmstadt, Rheinfelden en ook Antwerpen, was een zeer goede gelegenheid om  verschillende business lines te leren kennen. Dankzij zo’n kickstart had ik snel een ruim netwerk van collega’s. Na de geboorte van ons eerste kindje ben ik voor de afdeling Silica Production Technology in Hanau gaan werken. Zo had ik nog steeds veel contacten met buitenlandse collega’s, maar reisde ik minder. De coronaperiode haalde vervolgens alles overhoop.” 

Europese familie
“Toch wou ik niet te lang meer wachten met een periode in het buitenland, want dat is gemakkelijker als de kindjes – vorig jaar werd onze tweede dochter geboren – nog heel klein zijn. De kans om als assistent bij de FK-installatie in Antwerpen te gaan werken kwam op het juiste moment. Mijn vrouw en dochters verhuisden dit voorjaar met me mee naar het rustige Ekeren. Ik noem ons wel eens een Europese familie, want we spreken thuis meerdere talen. Mijn vrouw, die voor een Duitse firma werkt, is Française en spreekt Frans met de kinderen. Met mij praten ze Duits en op de crèche en in de kleuterschool leren ze Nederlands. Net zoals ik ook Nederlands moest leren bij mijn aankomst in Antwerpen.”

“Communicatieproblemen heb ik nog niet ervaren, want hier in Antwerpen wordt heel soepel geschakeld tussen verschillende talen. Op de firma appreciëren de collega’s het dat ik Nederlands probeer te spreken en mijn gesprekspartners komen me behulpzaam tegemoet met Duits of Engels. In de verzendingsafdeling kan ik zelfs mijn kennis van het Frans gebruiken, als we er met Nederlands niet uitkomen, aangezien enkele medewerkers er een Noord-Afrikaanse achtergrond hebben. Het is tweerichtingsverkeer en dat is erg fijn.”

“Dezelfde soepelheid merk ik in mijn woonplaats Ekeren of elders ook. De voertaal is Nederlands, maar waar nodig helpt men met de taal die men kent. Een halfjaar is niet genoeg om ons tijdelijke thuisland al goed te kennen, maar de aanpassing viel ons tot nu toe niet zo zwaar. Wat wel even schrikken was: de lange vakantieperiodes in het schoolsysteem hier. In Duitsland is de kleuterschool slechts drie tot vier weken dicht, hier is dat een veelvoud. Aangezien we beide werken – vroeger werkte de partner van een expat vaak niet, maar voor ons is dat geen optie - en het netwerk van familie en vrienden niet kunnen inzetten, is dat een hele organisatie.” 

“We maken bewust tijd voor ontmoetingen met mensen in onze buurt. Op die manier voelen we ons al echt thuis. We ervaren een dorpsgevoel in Ekeren, maar dan met een mooie multiculturele mix. Met familiebezoek waren we al in het historisch centrum van Antwerpen, we verkenden de parken en speeltuinen en namen de waterbus. Uit eten gaan is duurder dan in Duitsland, maar het openbaar vervoer en verenigingsleven zijn dan weer voordeliger. Het is overal anders, en er is overal ook altijd iets dat beter is dan thuis.”

Groot vertrouwen in mensen en het democratisch systeem
“De energiecrisis, de oorlog in Oekraïne, de coronapandemie, het is een woelige tijd op dit moment. Ik probeer daar rustig onder te blijven en hoop dat we de juiste acties zullen ondernemen om de problemen aan te pakken. Voor mij is begrijpen altijd de eerste stap. Als je iets begrijpt, weet waar het probleem ligt, dan kan je actie ondernemen. Dat hoeft niet van de eerste keer perfect te zijn, als we maar weten waar we aan moeten werken.”

“Samen nadenken en samen beslissen vind ik heel belangrijk. Ik ben een groot voorstander van het democratisch systeem en heb vertrouwen in de mensen. Ook al ben je nooit zeker - het kan ook wel eens de verkeerde kant uitgaan - toch is eenzijdig van bovenaf beslissingen treffen zelden een goed idee. Samenwerken heeft gewoon veel meer voordelen. De Europese industrie bijvoorbeeld zou zonder samenwerkingsverbanden niet zo sterk en flexibel zijn. Denk hierbij alleen al maar aan het netwerk van pijpleidingen dat de industrie veel voordelen oplevert.”

“Als mensen zelf mogen kiezen, dan ontstaat af en toe een situatie als de Brexit. Dat is jammer, en toch is het ook democratie, want de mensen hebben dit zelf beslist. De klagers hebben hun gelijk gekregen. Het is helaas des mensen om pas te beseffen wat je mist, als het er niet meer is.”

“Wat altijd helpt is goede informatie. Of meer nog: al van jongsaf leren hoe je goede vragen stelt, hoe je correct leert vergelijken. En ga eens op een ander: lees een andere krant, uit een ander land. En ga reizen, zie hoe het ergens anders is en leer nuanceren. Geloof niet zomaar wat je op het internet leest en informeer je over de mechanismen en gevaren van het wereldwijde web. En praat niet enkel met gelijkgestemden, maar met iedereen. Ga de discussie aan en leer van elkaar.”