Margot

• Functie: Procesoperator
• Vestiging: Evonik Antwerpen, België
• Segment: Performance Materials
• In dienst bij Evonik: 2015
• Studies: Chemie

In mijn laatste jaar op de middelbare school moest ik werken aan een thesis over chromatografie en een stage van drie weken volgen. Omdat een vriend al enkele jaren bij Evonik werkte, vroeg ik hem naar de mogelijkheden om mijn stage in het Centraal Labo van Evonik te doen. En zo gebeurde het ook. Ik had er een geweldige tijd. Maar werken in een labo was niet mijn grote droom. Ik was meer gefascineerd door de processen. Helaas waren er geen vacatures bij Evonik toen ik afstudeerde, maar Evonik is nooit uit mijn hoofd geweest. Bijna vier jaar geleden was er dan toch een vacature bij Evonik Antwerpen, waarvoor ik solliciteerde en werd aangenomen! Zo begon mijn verhaal bij Evonik.

Momenteel werk ik in de OXENO-eenheid als procesoperator, zowel in de installatie zelf als in de controlekamer, waar de processen gestuurd en gecontroleerd worden. Ik ben op het terrein begonnen om de installatie en de besturing te leren kennen. Als er iets mis is met bijvoorbeeld pompen of filters, moeten we een oplossing vinden om het probleem te verhelpen. Een jaar geleden ben ik in de controlekamer gestart met het observeren van het proces en waar nodig aanpassingen in het proces door te voeren. De medewerkers in de controlekamer sturen de collega’s in de installatie aan. En de medewerkers buiten op het terrein zijn 'de ogen en de oren'. Het is dus noodzakelijk om beide taken te kennen en regelmatig van taak te wisselen.

Oog voor veiligheid is de eerste competentie die je nodig hebt. Het is belangrijk om altijd gebruik te maken van de LMRA (Last Minute Risico Analyse) voordat je aan een taak begint, en je moet steeds op veranderingen voorbereid zijn. Teamwork is de tweede kwaliteit. De mensen in de installatie en de mensen in de controlekamer hebben elkaar nodig. Je moet jezelf altijd afvragen: Wat als...?

Op school al bestond het grootste deel van mijn klas uit jongens en in mijn vrije tijd ben ik bij de vrijwillige brandweer. Ik heb dus al vroeg geleerd om mijn mannetje te staan. Natuurlijk zijn er wel eens mannen die zich afvragen: 'Wat doet dat kleine meisje hier?'! Maar zodra ze me aan het werk zien, bewijs ik het tegendeel. Ik denk ook dat de kloof tussen de 'mannenwereld' en de 'vrouwenwereld' kleiner wordt. Toch hebben vrouwen het volgens mij nog steeds moeilijker hebben om carrière te maken in dit werkgebied. Ze zullen altijd beter voorbereid moeten zijn en net dat beetje harder moeten werken om zich te bewijzen in een mannenwereld. Mijn advies is om niet tevreden te zijn met hoe het nu is, te blijven evolueren in je manier van werken en ook de wil te behouden om te leren en te blijven leren in de toekomst. Trouwens, als vrijwillig brandweerman heeft het werken in een chemische installatie heel wat voordelen, zoals de ervaring in het omgaan met gevaarlijke situaties.

Laat je dromen niet in de weg staan door de weinige mensen, die er niet van overtuigd zijn dat vrouwen en mannen kunnen samenwerken in een "door mannen gedomineerde industrie". Er zijn altijd mensen die in je geloven. Kies daarom voor de job die je wil doen en doe je job met trots!